W paprociach...

Lakuna przygotowała na zakątkowym blogu fantastyczne wyzwanie, którego tematem jest nasza rodzima Noc Świętojańska.

Ostatnio lubię kartki w dużym formacie. Taką też przygotowałam tym razem. Może posłuży mi kiedyś za okładkę notesu na przykład, na razie nie miałam innego pomysłu.

W lesie w paprociach przysiadła cicho piękna dziewczyna w białej szacie. Obok niej natychmiast pojawiły się świetliste motyle. Może to wróżka? A może Dziwa ze "Starej Baśni" porwana przez Domana właśnie w Noc Kupały?

"Wszyscy wiedzieli, że ją sobie duchy wybrały na oblubienicę. Dlatego gdy drugie siostry i bratowe same w las się iść lękały, tam gdzie duchy latają, unosząc się nad strumieniami, nad jeziory, nad górami i wąwozy, Dziwa szła śmiało wiedząc, że się jej nic złego nie stanie, że niewidzialna ręka zwierza i wilkołaka odegna, smoka i węża nie dopuści."

Z tym świętem kojarzy mi się przede wszystkim kwiat paproci, o którym bajkę uwielbiałam kiedy byłam mała. Ci, którzy go znaleźli powiadają, że jest mały i niebieski.

Ponieważ użyte przeze mnie motywy są metaliczno-perłowe Spryskałam perłowobiała mgiełką kwiatki, gałązki i białą cienką ramkę. Papier wydał mi się idealny - ciemny i magiczny las, a w tle światło. Zarówno on jak i motywy pochodzą z kolekcji "Midnight Fairytale".

Bardzo Was zachęcam, do wzięcia udziału w wyzwaniu. Nawet jeśli trzeba troszkę poszperać, żeby jakiś pomysł zaświecił w głowie, to właśnie to jest najlepsze. Można się dowiedzieć ciekawych rzeczy, warto!

Pozdrawiam :)

Julia